Δε συμπαθώ τις εθνικές γιορτές.....

by - Μαρτίου 23, 2016

Όχι-στον-πόλεμο

Δε συμπαθώ τις εθνικές γιορτές. Από παιδί δεν τα πήγαινα καλά μαζί τους. Μέχρι που έκοψα εντελώς επαφές μαζί τους. Τότε δεν ήξερα τι ήταν εκείνο που με έκανε να μη βλέπω με καθόλου καλό μάτι αυτές τις γιορτές. Ούτε και σήμερα ομολογώ πως ξέρω τι ακριβώς με ενοχλεί σε αυτές.

Μπορεί και να φταίει που ποτέ μου δεν είδα με καλό μάτι κανέναν πόλεμο σε καμιά γωνιά της γης.
Μπορεί να φταίει εκείνος ο δημοσιογράφος που άκουσα μια φορά στο ραδιόφωνο κι έλεγε πως στα χρόνια που γράφεται η ιστορία των ανθρώπων δεν έχουν υπάρξει παρά μόνο 300 και κάτι (δε θυμάμαι ακριβώς το νούμερο) χρόνια που σε ολόκληρο το κόσμο υπήρχε ειρήνη, που σε κανένα μέρος της γης δεν διεξαγόταν κανένας πόλεμος. 300 κάτι χρόνια στα μερικές χιλιάδες χρόνια γραμμένης ιστορίας.

Μπορεί ακόμη και να φταίει που στο μυαλό μου κάθε φορά έρχεται και σφηνώνει η σκέψη πως και οι Σύριοι (και τόσοι άλλοι ) κάποια μέρα θα γιορτάζουν την αντίστοιχη εθνική τους γιορτή για τον πόλεμο που διεξάγεται τώρα στα εδάφη τους.
Αλήθεια μια τέτοια επετειακή γιορτή χωράει μέσα της τη δυστυχία που βίωσαν ο άνθρωποι της ή μόνο νούμερα και στεφάνια;

Μπορεί ακόμη και να φταίει που η ιστορία στο σχολείο, ποτέ δε μας δίδαξε τι ακριβώς σημαίνει πόλεμος. Δεν είναι μόνο στρατιώτες που πολεμάνε για τη νίκη, για να διώξουν τον εχθρό ή για να κατακτήσουν... Είναι και πείνα, είναι και άμαχοι νεκροί, είναι και ανάμεσα τους τα παιδιά, είναι και οι αρρώστιες, είναι και οι ακρωτηριασμοί των στρατιωτών, είναι και οι εφιάλτες που δε τους αφήνουν τις νύχτες να κοιμηθούν.
Μα πάνω από όλα είναι ο πόνος του πολέμου και η απέραντη θλίψη του. Γιατί ο πόλεμος για μένα δεν είναι γιορτή και δόξες... είναι μια απέραντη, βαθιά κι ανελέητη θλίψη. 

Μπορεί και να φταίει που ύστερα από όλα αυτά, η έννοια του πολέμου σουλατσάρει στα μυαλά και τις συνειδήσεις μας σαν κάτι δεδομένο κι αυτονόητο στις ζωές μας.
Ποιος; ο πόλεμος...

Ξέρω, σήμερα οι σκέψεις έπεσαν άναρχες στο "χαρτί"... αλλά δε μπόρεσα να τις τιθασεύσω ούτε να τις βάλω σε μια σειρά.

Τις καλησπέρες μου

Η φωτογραφία είναι από το pixabay!

You May Also Like

19 Comments

  1. Γιορτάζοντας τις εθνικές επετείους γιορτάζεις τους ήρωες που θυσιάστηκαν για την ελευθερία μας ! Αυτό θεωρώ σημαντικό. Πού κάποια στιγμή κάποιοι μικροί , προς στιγμήν , σήκωσαν το ανάστημά τους, αντέδρασαν , πάλεψαν , δεν υποτάχθηκαν. Δυστυχώς οι θυσίες κρύβουν πόλεμο , πόνο, δάκρυ, μοναξιά, καταστροφή. Πόλεμοι υπήρχαν , υπάρχουν και θα υπάρχουν. Διότι κάποιοι θέλουν να είναι κατακτητές, πανίσχυροι, άκαρδοι.Χωρίς τους ήρωες των αμυντικών αυτών πολέμων θα ήμασταν αυτό που ήμαστε σήμερα; Όχι αυτό που προσπαθούν να μας κάνουν σιγά σιγά. Δυστυχώς Ελένη μου ! Και μια θλίψη, ναι υπάρχει !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτή η άποψη είναι ο αντίλογος στις δικές μου σκέψεις! Είναι η τροφή για τη σκέψη της απέναντι όχθης!και σίγουρα πολύ ουσιαστική!
      Σε ευχαριστώ Νίκη που τα έγραψες εδώ!

      Διαγραφή
  2. Ακριβώς το ίδιο νιώθω και εγω, κυρίως νομίζω με το θέμα των δημοσιογράφων και όχι τοσο με βαθύτερη έννοια που μολις εξέφρασες! με προβληματισες και με έδωσες τροφή για σκέψη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γενικότερα όλα όσα βιώνουμε το τελευταίο καιρό σχετικά με το πόλεμο τους πρόσφυγες κτλ είναι τροφή για σκέψη... απλά η αφορμή για μένα για να αφήσω τις σκέψεις μου ελεύθερες ήταν η εθνική γιορτή που πλησιάζει.

      Διαγραφή
  3. Οι δύο όψεις του νομίσματος...νιώθω την ανάρτησή σου περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Όσο περίεργο και αν σου φαίνεται πονώ φρικτά με αυτό που συμβαίνει σήμερα, κλαίω βλέποντας παιδιά να πεθαίνουν και άνθρωποι να κολυμπούν στα νερά βλέποντάς τα παιδιά του να πνίγονται. Θα συμφωνήσω ότι η διεκδίκηση της ελευθερίας αξίζει κάθε θυσία... και τιμούμε τους ήρωες μας για αυτό που μας δίδαξαν. Απλώς... τώρα όλα έχουν αλλάξει...Το θεριό μπροστά μας είναι πολύ πιο δυνατό και ξέρεις ποιο είναι το χειρότερο; Είναι αόρατο... το να παλεύεις κάτι αόρατο είναι σαν στημένο παιχνίδι... Αυτά λοιπόν τα σικέ παιχνίδια τα έχω σιχαθεί, έχω σιχαθεί θα υποτιμούν την νοημοσύνη μου, να καταπατούν τις ελευθερίες μου και να εξανεμίζουν κάθε ίχνος ελπίδας μου...σε εμένα και στο παιδί μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό ακριβώς Μαράκι νιώθω κι εγω. Αισθάνομαι τη παρουσία του θεριου. Δε το βλέπω, απλώς αισθάνομαι τη παρουσία του... Πιο όμορφα δε θα μπορούσα να το εκφράσω!

      Διαγραφή
  4. Ούτε εγώ Ελένη τις συμπαθώ τις εθνικές εορτές! Ίσως γιατί πάντα ήταν απλώς αφορμή για να εκστομίσουν κάποιοι εθνικές κορώνες άνευ ουσίας. Ίσως ήταν απλά τροφή για να καλλιεργήσουν εθνικές συνειδήσεις και μια υπεροχή απέναντι στον άλλο, τον διπλανό μας. "Εμείς είμαστε καλύτεροι! Αντισταθήκαμε και τα καταφέραμε και ότι κι αν μας συμβεί θα βγαίνουμε νικητές." Καλά... Υπάρχουν τρόποι να τιμήσει κανείς την μνήμη, τους ήρωες και τις πράξεις τους, απλά μαθαίνοντας την ιστορία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι αισθάνομαι κι εγώ Μάγδα. Με μια μικρή ένσταση, τη πραγματική ιστορία ποιος θα μας τη μάθει;; γιατί αισθάνομαι πως η ιστορια μας είναι και πάλι γραμμένη με ελλείψεις. Κιαιδυστυχώς μόνο λίγοι γνωρίζουν πραγματική ιστορία.

      Διαγραφή
  5. μαλλον ειμαι απο τις λιγες που λατρευουν αυτες τις ημερες...για δυο λογους:
    1. το αστειο της υποθεσης...ηταν μια καλη ευκαιρια για να μεινουμε όλη η οικογενεια μαζι και να περασουμε υπεροχα.
    2. το σοβαρο της υποθεσης...δεν ειμαι εθνικιστρια, ποτε δεν ήμουν. ομως κάθε φορα ενοιωθα ότι ειμαι πολλη περηφανη για τη χωρα που ζω και για όσα εχει περάσει γιατι παντα βγαινει δυνατη. και μου δινει την εντυπωση και την ελπίδα ότι τελικα η αντισταση μπορει να βοηθησει. και όπως η Ελλαδιτσα μας τα καταφερε και ειναι "ελευθερη", αλλο τοσο μπορουν όλοι οι λαοι να το ζησουν αυτο.

    Το γελοιο της υποθεσης; ότι ξεφυγαμε απο 400χρονια σκλαβιας, αντιμετωπισαμε μονοι τους Γερμανους κ τους Ιταλους και ολους οσους μας την επεσαν για να ειμαστε ελευθεροι. και μετα ηρθαν ή μαλλον φεραμε κάτι λαμογια πολιτικους και μας ξανασκλάβωσαν στα χαρτια με οικονομικα στοιχεια που δυστυχως ειναι κ τα χειροτερα δεσμα...γτ ζουμε στο φοβο συνεχεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. πόσο εύστοχη η παρατήρησή σου... η οικονομική σκλαβιά είναι η χειρότερη όλων...

      Διαγραφή
    2. Ζίνα, αυτό κι αν είναι αλήθεια... να ξεφεύγεις από τους ορατούς, ξένους εχθρούς και τελικά να έχεις να παλέψεις εγχώριους εχθρούς. Αυτοί δε παλεύονται. Δε ξέρω αν φταίει ότι δε τους έχει μείνει πια τίποτα άλλο να προδώσουν ή αν φταίει η ανικανότητα τους ή δε ξέρω τι άλλο... πάντως αυτός ο εχθρός είναι ανίκητος... αυτό αισθάνομαι τα τελευταία χρόνια!
      Όσο για το αστείο της υπόθεσης;;; ποτέ δεν έχουμε το μπαμπά μας αυτή τη μέρα στο σπίτι...

      Μαρία συμφωνώ μαζί σου! Πολύ εύστοχη η παρατήρηση της Ζίνας!

      Διαγραφή
  6. Σίγουρα σε κανέναν δεν αρέσει ο πόλεμος, όμως αυτό ακριβώς είναι νομίζω το νόημα κάθε εθνικής γιορτής ο αγώνας, ο πόλεμος αν θες, για την ελευθερία,για να μπορούμε εμείς σήμερα να ΜΗΝ έχουμε πόλεμο.Δεν παραβλέπω βέβαια ότι δίπλα μας γίνεται πόλεμος, αλλά αυτός δεν είναι λόγος για να μην εκτιμάμε την ελευθερία μας, όσο την έχουμε ακόμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολύ σημαντικό αυτό που λες Δέσποινα "αυτός δεν είναι λόγος για να μην εκτιμάμε την ελευθερία μας, όσο την έχουμε ακόμα".
      Ανεκτίμητο αγαθό! αν κι ακόμη κι η ελευθερία έχει πολλές μορφές.

      Διαγραφή
  7. Ελένη μου, νομίζω πώς σε κανέναν μας, δεν αρέσει ο πόλεμος, η δυστυχία, ο πόνος, ο θάνατος!Ο εορτασμός των εθνικών επετείων όμως είναι άλλο πράγμα...τιμούμε τους ήρωες που θυσιάστηκαν για να είμαστε εμείς ελεύθεροι σήμερα! Ειδικά η αυριανή μέρα, η 25η Μαρτίου είναι μέρα διπλής γιορτής. Από τη μία τιμούμε και δοξάζουμε τη μνήμη της Υπεραγίας Θεοτόκου, που συνδέεται άμεσα με τον ένδοξο αγώνα που δόθηκε από τους προγόνους μας κι από την άλλη τιμούμε και δοξάζουμε τους ήρωες εκείνους που αποφάσισαν να αποτινάξουν την τυραννία μιας μακροχρόνιας σκλαβιάς, διεκδικώντας το αναφαίρετο δικαίωμα κάθε ανθρώπου που δεν είναι άλλο από την ελευθερία! Έχουμε χρέος απέναντι σ'αυτούς που μας παρέδωσαν, με τη θυσία τους, μια ελεύθερη πατρίδα...κι ο εορτασμός της αυριανής μέρας, με δόξα και υπερηφάνεια είναι το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε γι'αυτούς! Το χρέος αυτό, γίνεται μεγαλύτερο και πιο αναγκαίο, στη σημερινή εποχή που η χώρα μας βιώνει πάλι έναν πόλεμο κατά κάποιον τρόπο, θες οικονομικό, θρησκευτικό, κοινωνικό! Οφείλουμε να εμβαθύνουμε στις αληθινές αξίες και στα ιδανικά, με τα οποία έχουμε μεγαλώσει και να μην αναλωνόμαστε στο αν είμαστε εθνικιστές ή όχι! Στο αν γνωρίζουμε αληθινή ιστορία ή όχι! Λίγα είναι αυτά που μας έχουν απομείνει ως έθνος...η ορθόδοξη πίστη μας, η γλώσσα κι ο πολιτισμός μας, η ιστορία μας κι η ελευθερία μας! Ας μην επιτρέψουμε στους σύγχρονους κατακτητές να μας τα πάρουν...κι αυτά! Γιατί αυτό επιδιώκουν! Αυτό θέλουν, μιαν Ελλάδα υποδουλωμένη όχι μόνο από οικονομικής άποψης (πράγμα που το έχουν πετύχει) αλλά και πολιτισμικής, θρησκευτικής, κοινωνικής... τέλος πάντων, πήρα φόρα μου φαίνεται...χιχιχι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία πολύ χάρηκα για τη φόρα που πηρες!!!! Το είπα και σε άλλο σχόλιο και το λέω ξανά ειδικά για σένα. Το να έχουμε διαφορετικές απόψεις μόνο ενδιαφέρον μπορεί να είναι. Η διαφορετική άποψη του άλλου μόνο να μας διδάξει μπορεί. Και σε ευχαριστώ που αφιέρωσες τόσο χρόνο για τη δική σου άποψη.
      Και χαίρομαι που δε μπορώ να διαφωνήσω μαζί σου εντελώς. Αν κι όλα εξαρτώνται από την οπτική γωνία που τα βλέπουμε...

      Διαγραφή
  8. Πολύ μου αρέσει που γράφεται πολλά για το θέμα!!!
    Μου αρέσει που διαφωνείτε κάποιοι μαζί μου. Κι ακόμα πιο πολύ μου αρέσει που μου δίνεται τροφή για σκέψη!
    Πάντα ήξερα πως από τις συζητήσεις που ακούγονται πολλές και διαφορετικές απόψεις, με όμορφο τρόπο πάντα, μόνο να κερδίσουμε έχουμε!
    Σας ευχαριστώ όλους!
    Θα επιστρέψω να απαντήσω σε καθέναν σας ξεχωριστά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ούτε εγώ τις συμπάθησα ποτέ, για τους ίδιους πάνω κάτω λόγους!
    Δεν χρειάζομαι μια επέτειο ( και μάλιστα με στρατιωτική παρέλαση) για να αισθανθώ υπερήφανη που είμαι Ελληνίδα!
    Πολλά φιλιά κοπέλα μου! :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κάπως έτσι.... Όλο αυτό το στρατιωτικό με ενοχλεί... όχι μόνο στις παρελάσεις ... αλλά γενικά..

      Διαγραφή

Ο λόγος δικός σας: